Dar Kanal Tedavileri
Dar Kanal Hastalığı Teşhisi Nasıl Konulur?
Dar kanal hastalığının teşhisinde hastanın hikayesi önemlidir. Hastanın yürüyüş postürünün değişmesi genellikle hastalığın ilerlemesi hakkında fikir verir. Hastanın hikayesinde ağrıların ve uyuşuklukların ne zaman başladığı, hangi bölgelerde ağrı, kramp ya da uyuşma olduğu gibi bilgiler alınır. Bu bilgilerin sonunda hastaya fiziksel ve nörolojik muayene yapılır. Muayenede hastanın refleksleri ve kuvveti ölçülür. Muayene sonrasında ise tetkiklere geçilir. Dar kanal hastalığı için röntgen, tomografi ve MR çekilmesi tanının kesinleştirilmesini sağlar. Bel omurgasının röntgeninin çekilmesi ile bu bölgede bulunan bel kayması, travmaya bağlı zedelenmeler, kırıklar ve tümörler görüntülenir. Tomografi ise kemik dokularda daha başarılı sonuçlar verdiğinden dolayı hastanın uygunluğuna göre tercih edilir. MR yani manyetik rezonans ise tomografinin aksine yumuşak dokularda daha duyarlı olduğundan yine hastanın durumuna göre tercih edilir. MR öncelikle tercih edilmelidir. MR ve Tomografi dar kanal hastalığı teşhisini kanal çapı ölçümlemesi ile ortaya çıkarır. 10 milimetrenin altında kalan kanal çapları için kesin stenoz; 10 ila 12 milimetre arasında kalan kanal çapları için rölatif stenoz teşhisi konur. Stenoz kelime anlamı olarak bir kanal ya da deliğin daralması anlamını taşır. Dar kanal hastalığı bulunmadığı ise normal kanal çapı ile anlaşılır. Normal kanal çapı 12 milimetre ve daha fazla olarak belirlenmiştir.
Dar Kanal Tedavileri?
Dar kanal tedavisinde iki farklı tedavi yöntemi uygulanır. Konservatif tedavi olarak bilinen ve cerrahi müdahale olmadan ilaç, egzersiz gibi uygulamalarla hastayı iyileştirmeye çalışılan yöntem öncelikle tercih edilen yöntemdir. Bu tarz tedavilere cevap vermeyen hastalar ameliyatla tedavi edilir. Dar kanal hastalığı için konservatif tedaviler arasında ağrı kesici ve antienflamatuar ilaçlar, fizik tedavi, egzersiz, yüzme gibi yöntemler yer alır. Ancak bu uygulamaların hiçbirisi kanalda daralma yaratan kemikleri ve bağ dokularını ortadan kaldıramaz, hastalığın ilerlemesini durduramaz. Bu yöntemler ile hastanın yaşam kalitesi yükseltilemez ise son çare olarak ameliyat gerekir.
Dar kanal hastalığı ameliyatla tedavi edilebilen bir rahatsızlık olsa da geç kalınmış durumlarda ameliyatın başarı oranı düşer. Bu nedenle tedavi geciktirilmemelidir. Hastalık her aşamada mutlaka tedavi edilmelidir. Gecikmiş bazı durumlarda hastayı eski konumuna getirmek mümkün olmasa da mevcut sağlığı korumak ve durumun daha fazla kötüleşmesini önlemek için ameliyat gerekir.
Dar Kanal Tedavileri ve İyileşme Süreci
Dar kanal hastalığını teşhis etmek tecrübe gerektirir. Hastalığın neden olduğu semptomlar bel fıtığı ile çok kolay karıştırıldığından dolayı tüm tetkiklerin dikkatli bir şekilde yapılması gerekir. Hastaların semptomları iyi bir şekilde takip etmesi, ne zaman ortaya çıktığını bilmesi de teşhis sürecinde önemlidir. Genel olarak bel ve bacak bölgesinde başlayan ağrılar ya da uyuşma nedeniyle doktora başvuran hastalarda ilk aranan bel fıtığı olur. Hastanın hikayesini detaylı bir şekilde vermesi dar kanal hastalığı için teşhis sürecini hızlandırır. Dar omurilik kanalı yüzünden sorun yaşan kişilerde genel olarak ortaya çıkan şikayetler arasında bel, bacak ve sırt bölgesinde uyuşma, ağrı, his kaybı, karıncalanma ve kramp gibi rahatsızlıklar yer alır. Bu rahatsızlıkların şiddeti hastalığın seyri ile doğru orantılı olarak artar. Dar omurga kanalı hastalığı bu tür şikayetlerin yanında idrar kaçırma, cinsel fonksiyonlarda yetersizlik gibi sorunlara da neden olur. Dar kanal hastalığı bulunan kişiler öne doğru eğildiklerinde çok daha rahat hissederler. Bunun nedeni öne eğilme ya da oturma hareketinin kanalı genişletmesidir. Benzer şikayetlerle doktora giden kişiler oturdukları zaman ya da öne doğru eğildiklerinde rahatlama hissettiklerini doktorlarına belirtirlerse hikaye sürecinde teşhis kolaylaşır ve durumu net görmek için incelemeler yapılmaya başlanır. İlerleyen dar kanal hastalığı olan kişilerde duruş istemsizce öne doğru şekillenir. Ayırıcı tanı koymak için röntgen, MR ve BT tekniklerinden yararlanılır. Dar omurga kanalı için çekilen röntgen filmlerinde daralmış disklerin aralıkları ve kalınlaşan eklemler incelenir. Manyetik rezonans görüntüleme yöntemiyle spinal kanalda meydana genel darlık ile ilgili bilgi alınır. Omuriliğin sıkışma durumu da yine MR ile yakından incelenir. Hastalığın ne derece ilerlediğini görmek, yakından takibini ve kontrolünü yapmak için detaylı görüntülere başvurmak gerekir. Bu sayede doğru tanı konulur ve dar omurga kanalı ile ilgili detaylı bilgiler sayesinde uygun tedavi yöntemlerine başvurulur.